Engagement
Voor mij betekent dit vooral het engagement dat ik met mezelf aanga om mijn doelen te bereiken. Ik leg de lat vaak hoog: soms werk ik een week aan een decor en maak ik tientallen versies van een beeld. Niet zelden draait het uiteindelijk op niets uit. Die drang naar perfectie werkt soms verlammend. In mijn tunnelvisie verlies ik de logica en steek ik er veel meer tijd in dan gepland. Maar als het dan toch lukt, geeft dat even enorme voldoening. Dit beeld haalde mijn laatste expo niet, maar belichaamt wel dat proces.
Verbinding
Deze valt in dit geval ook letterlijk te nemen. Tegenwoordig neem ik mijn camera minder vaak mee dan vroeger. Als je er voortdurend professioneel mee bezig bent – concepten uitdenken, beelden maken – blijft er weinig energie over om in je vrije tijd opnieuw alles door die lens te bekijken. Ik kijk nu liever rondom mij en probeer het beeld mentaal vast te houden. Dit werk was een uitzondering: twee hartjes in de sneeuw, gevormd door een toevallig automanoeuvre. Twee minuten eerder of later en ik had het gemist. Zo’n onverwachte vondst herinnert me eraan waarom ik ooit met fotografie begon: om schoonheid te zien in het kleine, het toevallige.
Verstilling
De laatste jaren groeide mijn fascinatie voor de maan, zowel spiritueel als visueel. Bij volle maan krijgt de wereld een magisch-realistische gloed. Het landschap lijkt bevroren, geruisloos, gehuld in een kille blauwe sluier – mits er niet te veel lichtvervuiling is. Ik trek met mijn statief de natuur in en werk met lange sluitertijden. Daardoor zie je het landschap anders: geschilderde schaduwen, kleuren in de lucht die het blote oog mist maar langzaam opdoemen op beeld. Vaak is het windstil tijdens die opnames, wat het gevoel van stilte versterkt. En hoewel het in werkelijkheid veel donkerder is dan op het beeld lijkt, en dat soms wat eng aanvoelt, straalt het maanlicht iets vredigs uit.
WIE IS ATHOS BUREZ?
De invloed van de schilderkunst is nooit ver weg in het werk van Athos Burez (°1987), maar met een camera ervaart hij een grotere vrijheid dan met een penseel. Nog vóór de foto wordt genomen, bouwt hij het beeld nauwkeurig en bewust op, met oog voor kadrering, belichting en de compositie van zijn installaties. Zo weet hij zijn kenmerkende, surrealistische maar tastbare sfeer te creëren. De nieuwe wereld die hij zo tot stand brengt, prikkelt de verbeelding van de kijker, vaak met een vleugje humor. Athos Burez studeerde in Gent. Na een opleiding Beeldende Kunsten aan Sint-Lucas volgde hij fotografie aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten.