Solo-daten met Lobke Wijngaert Fotografe Ellen Rombouts

Stiltehoeves, retraites en andere ontsnappingspogingen uit het drukke dagelijks leven, zijn al een tijdje ingeburgerd. We hebben nood aan vertraging, rust in ons hoofd en me-time. Daar zijn we het quasi allemaal over eens. Maar wanneer we ‘gewone’ dagelijkse dingen rustig in ons eentje willen doen, worden we toch nog steeds vreemd bekeken. Of dat is toch hoe we het ervaren. Alleen op restaurant gaan, naar de cinema, op vakantie of naar een concert: dat durven de meesten niet. Omdat we bang zijn om ‘zielig’ gevonden te worden. Sommige mensen slagen erin dit stigma naast zich neer te leggen en delen met ons de voordelen en geneugten van ‘solo daten’.

Op weg naar solo daten met Lobke

Solo daten met Lobke Van den Wijngaert
Portret Lobke
Foto: Ellen Rombouts

Voor chef van beroep Lobke Van den Wijngaert, draait het om vrijheid en diepere ervaringen. “Eén keer ben ik per ongeluk alleen gaan eten in een sharing-restaurant. Dat was natuurlijk wel een beetje lastig, als je op dat moment niemand bij je hebt om mee te sharen”, lacht de enthousiaste Lobke. “Maar buiten die uitzondering, vind ik het heel fijn om in mijn eentje op restaurant te gaan of een koffie te gaan drinken.”

Lobke is een jonge, sociaal geëngageerde chef uit het Antwerpse. Ze bruist van energie terwijl ik met haar praat. Vrolijk en standvastig staat ze mij te woord. Lobke is van jongs af aan gestimuleerd om er op uit te trekken, vertelt ze. Ze heeft hotelschool gestudeerd, en dat hield in dat ze als leerling gedurende 3 maanden alleen op buitenlandse stages ging. “Ik was 15 jaar, deed daar mijn was en plas zelf, ging naar de winkel, zorgde voor mezelf. Ik heb dus toen al geleerd om heel vrij te zijn. En ik vond het ook heel leuk om daar ter plaatse nieuwe mensen te leren kennen en connecties te maken, als ik daar op dat moment zin in had. Vrij en zelfstandig op pad gaan, is dus geen drempel voor mij. Ik geniet daarvan. En daarna, als jongvolwassene, ben ik alleen op restaurant beginnen gaan om mij te kunnen focussen op de maaltijd.”

Me, myself and I

Studies tonen aan dat omgang met andere mensen energie vraagt. Dat is zeker niet noodzakelijk negatief. Maar sociaal contact vraagt sowieso wel onze aandacht. De inhoud van een gesprek is vaak de grote focus, maar ook de andere persoon zijn mening over de activiteit: wat je gesprekspartner van het eten, het concert of de omgeving vindt. Je bent met hem, haar of een groep mensen bezig. En dat kan ten koste gaan van je eigen rust of ervaring. “Ik ga voornamelijk alleen op restaurant om met het eten bezig te zijn”, verduidelijkt Lobke. “Als ik met iemand in gesprek ben, gaat de rest van de ervaring zo goed als helemaal verloren.”

Vrijheid

Solo daten met Lobke Van den Wijngaert
Portret Lobke
Fotografe: Ellen Rombouts
Portret Lobke
Fotografe: Ellen Rombouts

Lobke is chef en haar man werkt in de horeca. Samen gaan ze graag uit eten en genieten ze van de ervaring. Door hun drukke agenda’s is dat echter soms lastig te realiseren. Dit is ook een van de nadelen van uitsluitend in gezelschap op stap gaan. Als je altijd met anderen rekening moet houden, beperk je jezelf. Wil jij naar dat ene concert maar kan niemand mee of is die muziekgroep niet echt de andere zijn cup of tea, tja, dan blijf jij dus ook thuis. Als je tenminste enkel in gezelschap wil gaan. Wil jij dat ene nieuwe restaurant al lang uitproberen maar houdt niemand uit je vriendenkring van Korean barbecue, dan moet je inbinden en weer naar die ene Franse brasserie gaan waar iedereen wél dol op is. En dat geldt ook voor reisbestemmingen, tentoonstellingen en films. Compromissen sluiten is de boodschap, als je niet in je eentje op ontdekking wil gaan.

“Ik deel mijn ervaringen achteraf wel graag met mijn man of met vrienden”, licht Lobke toe. “Zij zijn het trouwens intussen al gewoon dat ik graag alleen op pad ga. Ze weten dat ik erg zelfstandig ben. Ook naar de cinema ben ik al vaak alleen gegaan. Ik ben fan van Harry Potter, en als ik niet meteen in mijn omgeving iemand ken die die films ook wil zien, waarom zou ik dat dan moeten missen?”, vraagt ze zich luidop af. “Ik denk dat het belangrijk is dat mensen soms hun eigen flow volgen. Dat kan gewoon een koffietje in je eentje zijn. Dat doe ik ook regelmatig, als mijn zonen in het weekend naar de scouts gaan. Dan ga ik naar mijn favoriete koffiebar in de stad, bestel ik een koffie en iets lekkers, en zit ik daar gewoon te genieten”, vertelt Lobke met een glimlach op haar gezicht, dromend van haar volgende koffiezondag. “Dat is echt een momentje voor mezelf. Een momentje waarop niets moet en ik even tot rust kan komen.”

Zelfzeker

Ik vroeg Lobke of zij sterker in haar schoenen staat omdat ze dingen alleen doet. En of dat een voorwaarde is om solo op pad te durven
gaan. “Tja, het gebeurt wel eens dat mensen je aankijken. En die blikken, daar moet je dan tegen kunnen. Ik trek mij daar niets van aan. Maar ik begrijp wel dat dat niet voor iedereen evident is”, geeft ze toe. “Daarnaast moet je ook alle beslissingen zelf nemen. Misschien
laat je in gezelschap al wel eens iets aan je gesprekspartner over, wanneer de ober iets komt vragen. Als je alleen op pad gaat, is het volledig up to you,” verduidelijkt de dynamische jonge vrouw. Dat kan misschien spannend aanvoelen. Maar het is ook een kans om jezelf weer beter te leren kennen. Je eigen interesses en keuzes krijgen prioriteit en je leert luisteren naar je eigen behoeftes. Dat kan een krachtig gevoel creëren en je zelfvertrouwen een boost geven.

Economisch

Er is natuurlijk ook nog de harde realiteit voor de eigenaar van een restaurant of de hoteluitbater: it’s all about the money. Lobke weet als chef als geen ander dat horeca hard werken is: je moet je zaak draaiende houden. En de meeste structuren in onze maatschappij zijn gericht op minstens 2 personen, zoals een tafel voor 2 of een hotelkamer met 2-persoonsbed. Dat betekent dat als je alleen komt, je zogezegd hun mogelijke inkomsten vermindert. Zien ze ons dus in de horeca niet graag alleen komen? Worden we door het personeel beoordeeld? “Het klopt dat personeel je soms niet graag alleen ziet komen”, zegt ze ernstig. “Ik vind dat een kwalijke attitude. Bijvoorbeeld in hotels, vind ik dat de standaardprijs voor 1 persoon moet zijn, en elke extra persoon gewoon moet bijbetalen. Helaas is het vandaag omgekeerd. Je betaalt een prijs per kamer. En iemand alleen betaalt meestal evenveel als 2 personen, omdat er vaak geen 1-persoons kamers bestaan. De infrastructuur van hotels en restaurants kan aangepast worden zodat er 1-persoonsplaatsen gecreëerd worden. Een shared table of plaatsen aan de bar: op die manier wordt dat opgelost.”

Wie is Lobke Van den Wijnaert?

  • Lobke (35) houdt van koken, reizen en eten. Ze is in haar professionele leven dan ook chef gastro-engineering (oftewel zorgchef) en voorzitster van de Beroepsvereniging België / Nederland voor chef gastro-engineering en zorg.
  • Ze woont in Burcht (Antwerpen) met haar man en zonen Mathis (13) en Nathan (11).
  • Als Lobke even mag dromen over een nieuw project, zou ze graag een kinderboek schrijven over smaak en smaakproblematieken.

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.