Anna Carlier

Akte van berouw

 

Sandra            Bureaumedewerker

Eva                 komt haastig binnen

 

Eva

Is dit bureau 765B?

Ik kom voor een motie van –

 

Sandra

Zet u maar.

 

Eva

Gelijk waar?

 

Sandra

Meneer, kan u uw rugzak van de stoel halen zodat mevrouw kan plaatsnemen?

Nooit rust hier.

Weer een hoop dossiers.

Iedereen altijd denken, denken, denken.

Motie van verbinding, Dieter Vercammen, over de kat van de buurman.

Motie van trouw, Mendel Grossmann, grenzeloze relaties.

Motie van afscheid, Neimat Ahmadi, klifduiken?

 

Neimat

Ahmédie.

Ja, klifduiken.

 

Sandra

Motie van openheid, Sofie Zemmour, geheime depressies.

Motie van energie, Narat Roman, collectieve keuzes over tijd.

Mevrouw Verstappen, u wenst een motie van spijt in te dienen?

Uw geluksdag, u komt als laatste binnen en mag als eerste het woord nemen.

 

Eva

Sorry –

Bedankt.

“Ik kom mijn spijt betuigen.”

Is het oké als ik van mijn papier lees?

 

Sandra

Dat kan.

Sommige mensen spreken liever vanuit het hart.

Eva

Ik spreek vanuit mijn hart.

 

Sandra

Van papier.

 

Eva

Wat ik op papier schreef, komt vanuit mijn hart.

 

Sandra

Lees maar gewoon mevrouw Verstappen.

Geen probleem.

 

Eva

“Ik schaam me en voel me schuldig. Ik bezit de kracht noch durf om grootse dingen te verwezenlijken. Waarom plantte ik nog geen duizend bossen? Ga ik niet elke dag op de barricades staan? Ik steek energie in ellenlange nutteloze vergaderingen, in ruzies over een regenpijp. Ik weet dat de toekomst er niet goed uitziet. Ik weet dat mijn dochter in een chaotischere en extremere wereld zal leven. Waarom neem ik niet alle energie die ik bezit en probeer ik dat niet te stoppen? Ik zie niet hoe. Of als ik zie hoe, durf ik niet. Ik doe de kleine dingen. Dingen die voor andere mensen al te veel opoffering zijn. Geen vlees eten, niet vliegen, betogen, geld geven aan mensen die wel iets verwezenlijken … Dat is niet genoeg. Ik wil meer veranderen. Maar ik durf geen SUV’s te saboteren of brievenbussen op te blazen. Ik durf geen aandacht op mezelf te vestigen. Had ik maar de moed van een Suffragette. Zij offerden zichzelf op voor hun kinderen. Ze offerden zelfs hun moederschap op. Dat kan ik niet. Dat spijt mij. Want ik wil dat er iets verandert –

 

Sandra

Kan u bedenken hoe u wel een impact kan hebben, mevrouw Verstappen?

 

Eva

Daar kom ik nog.

Het staat hier.

Zal ik lezen?

Ik zal verder lezen anders.

“Ik wil dat er naar wetenschappers geluisterd wordt. Ik wil dat mensen met macht de raad van wetenschappers opvolgen, durven beslissingen te maken voor de toekomst. Dat ze keuzes maken op basis van inhoud, niet om aan de macht te blijven.”

 

Sandra

Hoe ziet u dat voor u?

 

Eva

Dat staat – Dat komt –

zoekt chaotisch tussen papieren
Hier.

“Ik wil dat ze voorbij de korte termijn durven denken. Want die korte termijnen opgeteld, en niet eens zo veel, leiden ons snel naar de lange termijn. Daar zitten wij en onze kinderen in de problemen. Daar leven wij niet meer in deze leefbare wereld. Ik heb spijt dat ik niets durf af te dwingen. Ik heb wel woorden maar ben bang om mijn stem te gebruiken. Ik kan het duizend keer opsturen maar kan niemand dwingen om te lezen, kan niet garanderen dat ze in actie schieten. Moest ik op een gevaarlijkere manier actie eisen, dan zouden ze luisteren naar collega’s die op een redelijke manier om hetzelfde vragen.”

 

Sandra           

Kan u uw spijt kort samenvatten mevrouw Verstappen?

 

Eva

Afronden?

 

Sandra           

Dit is niet het laatste probleem.

 

Eva                

Oké.

bladert snel naar het laatste blad

“Het spijt me dat ik geen klimaatterrorist ben. Geen autobanden leeg laat lopen. Geen congressen binnenval. Geen ministers kidnap en pas loslaat wanneer ze wetten toepassen die zorgen dat het klimaat niet verder opwarmt. Het spijt me dat ik nog geen grote impact had, geen tij keerde. Ik ben de verandering die ik wil zien, ik ben niet lui. Maar ik durf niet van anderen te eisen dat ze meedoen.”

 

Sandra           

Acht je jezelf verantwoordelijk mevrouw Verstappen?

 

Eva                

Sorry?

 

Bio

Anna Carlier (Gent) schrijft, maakt en speelt. Ze creëert het liefst imaginaire werelden die aanvoelen als nieuwe werkelijkheden. Ze beeldhouwt die werelden nauwkeurig met taal en schuwt geen absurdisme. Ze presenteert haar werk met haar gezelschap Compagnie de Kolifokkers. Haar blog met gedichten heet Andermans Gedichtengoed.

Met KRUIN won ze de internationale KAAS & KAPPES-prijs 2016, de schrijfwedstrijd ‘Het woord aan het woord’ van hetpaleis en stond ze op de longlist van de Kindertheaterpreis 2018. Hertenleer, een dystopische monoloog over de toekomst van een kind in een wereld die drastisch veranderde door de klimaatopwarming, werd genomineerd voor de toneelschrijfprijs 2020.

foto: Yuri van der Hoeven

Geef een reactie

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.