Over wat gaat het bijbelverhaal de zaaier?

In ‘de zaaier’ vertelt Jezus over een boer. De boer strooit zaad uit over zijn land. Een deeltje daarvan valt op de weg en wordt door de vogels opgegeten. Een ander deel valt op harde grond, vol stenen. Het zaad schiet snel in het dunne laagje zand, maar de wortels kunnen zich in de harde grond niet hechten. Een ander deel van het zaad valt tussen het onkruid. Ook het onkruid geeft het zaad geen ruimte om te groeien. Een laatste deel valt ten slotte in goede grond. Op die grond groeit sterk koren, rijk aan graankorrels.

Hoe interpreteert Randall Casaer het bijbelverhaal de zaaier?

Randall ging met het bijbelverhaal aan de slag. “In eerste instantie dacht ik bij wat Jezus vertelde: ‘Nou makker, je denkt alleen in termen van wat de mens goed uitkomt. Wie zou de vogels het zaad misgunnen, zij zijn toch ook Gods kinderen? Zelfs de zaden die in droge grond vallen of op de rotsen zullen uiteindelijk in de cyclus van het leven wel ergens gaan dienen.’ Dat komt omdat ik over het algemeen nogal gevoelig ben voor onze min of meer collectieve overtuiging dat de mens het centrum van de creatie zou zijn: we bestaan immers niet zonder al het andere.”

“Ik koos in mijn illustratie daarom voor het archetypisch romantische beeld van de zaaier, en heb dat gecombineerd met een hedendaagse setting. Ik had het contrast tussen de zaaier en de achtergrond groter kunnen maken: de idyllische zaaier tegenover een werkelijk apocalyptische achtergrond. We consumeren en produceren er op los. We dienen daarmee vooral dingen die niet met het welzijn van alle levende en bezielde dingen bezig zijn maar met winst, ego en groei. Maar zo streng mijn oordeel is tegenover het mensensysteem, zo mild ben ik tegenover het mensenwezen zelf. De figuur van de zaaier belichaamt voor mij ‘inkeer’ en ‘eenvoud’, kwaliteiten die ik elk mens toewens. Het is voor mij zinniger daar het meeste aandacht aan te geven.”

Wie is Randall Casaer?

Auteur/tekenaar/kunstenaar Randall Casaer (1967) probeert in zijn werk meestal het kwetsbare in de mens te raken. Of het onnozele, wat vaak een poging is om het kwetsbare te verbergen.
Een recente aanrader is de podcast Tot onze Grote Spijt, waarin Randall samen met Johan Terryn spijtverhalen beluistert en daar lessen uit poogt te trekken. Doorgaans milde en mensvriendelijke lessen. Randalls beelden sieren ook het gelijknamige boek van de hand van Johan Terryn.

website: www.randallcasaer.com