STEMPELDOOS
Het leven is een loterij. Zo’n dooddoener waar we soms wat smalend op reageren, maar op zich wel juist. We weten niet wat er op ons pad zal komen. En of dat positieve of negatieve zaken zullen zijn. Of wat de gevolgen daarvan zullen zijn. Zelfs dakloosheid is iets dat je gewoon kan overkomen, ook al denk je nu van niet. Want soms raak je vast in een neerwaartse spiraal, waar je niet zomaar van loskomt. Zoals met een wollen pull blijven haken in een prikkeldraad en er alsmaar meer in verstrikt geraken.
En alsof het leven op straat niet erg genoeg is, komt er een stigma bovenop. Want wij, mensen, halen graag onze stempeldoos boven. Een stempel op het voorhoofd van iemand die dakloos is, want we hebben ons oordeel meteen klaar. Een stempel voor iemand die uit een ander land vlucht: we bekijken die persoon op een andere manier dan dat we onszelf zien. Een stempel voor iemand die anders is, op welke manier dan ook. We lijken toch vooral het anders-zijn te zien. En vaak niet op een positieve manier.
Zijn we dan niet allemaal mensen? Ik denk van wel, en we hebben allemaal een lotje van die loterij gekregen. Soms winnen we, soms niet. Maar laten we onze winst delen met anderen. In verbinding staan met elkaar. Durven kijken naar wat er voor onze neus én een eind verder met onze medemens gebeurt, ook al is het niet altijd een mooi zicht. Dat is mijn pleidooi, mijn vriendelijke oproep, mijn uitgestoken hand.
Wie is Lien Kerff?
Lien werkt als communicatiemedewerker bij Broeders van Liefde. Ze houdt ervan om op een surfplank in de oceaan te dobberen, met de zon op haar gezicht. Lien droomt van alsmaar meer biologisch voedsel uit de tuin en andere natuurlijke producten met zo min mogelijk impact op mens en planeet.