Terug naar de essentie: dat is de kracht van een ambacht. Wij gingen langs bij 3 mensen die wars van alle trends hun leven aan handwerk wijden en er verstilling, verbinding en engagement in kunnen vinden en leggen. Dit is het verhaal van Jeanny Bouwen, mandenvlechter.

Redactie: Nikkie Steyaert, fotografie: Lies Willaert

Passie

“In 1999 vlocht ik mijn eerste mandje. Ik wist al snel dat ik meer wilde dan er puur recreatief mee bezig zijn. Toch duurde het tot 2011 voor ik in bijberoep als mandenvlechter aan de slag ging, en tot 2020 voor ik er fulltime voor koos. Ik had schrik om de sprong te wagen; je moet er tenslotte van kunnen leven en mensen zijn het niet meer gewoon om te betalen voor handarbeid. Wat me uiteindelijk over de schreef trok, is dat mijn zoon Jefke ook gebeten is door vlechten. Hij werkt hier momenteel 40%. Het is mijn droom om aan hem een bloeiend bedrijf over te dragen.”

Verbinding in ambacht

“Vlechten is verbinding. Letterlijk, maar ook op vlak van geschiedenis en cultuur. Overal ter wereld kan men vlechten, het gebeurt gewoon met andere grondstoffen. Ik wil een lokaal bedrijf zijn en dicht bij de natuur rondom mij blijven. We leven tegenwoordig in alles ver weg van onszelf. Exotische planten, verre reizen, spullen uit China. Maar als je gewoon rond je kijkt, valt er zoveel moois te vinden in de eigen streek. Daarom vlecht ik enkel en alleen met wilg. Die wilgen kweek ik ook zelf: snoeien, sorteren, drogen, weken … het volledige proces hou ik in eigen handen. Daardoor ga ik zorgzamer om met mijn materiaal en het is natuurlijk ook veel duurzamer.”

“Exotische planten, verre reizen, spullen uit China. We leven tegenwoordig in alles ver weg van onszelf”

Verstilling in ambacht

“Vlechten vraagt een grote focus. Als je bezig bent, valt al de rest even stil. Veel mensen die hier over de vloer komen voor een workshop, zijn op zoek naar een vorm van vertragen. Als je zelf bloed, zweet en tranen gestoken hebt in je eigen mandje, ga je al sneller even stilstaan bij massaproductie. Het vlechten van manden valt niet te industrialiseren, dus elk mandje dat je koopt, is door iemand op deze wereld met de hand gemaakt. Als je er dan ergens maar 5 euro voor betaalt, dan klopt dat gewoon niet.”

Engagement in ambacht

“Ik geef veel workshops en leid mensen op. Toen ik op zoek was naar een leermeester, liep ik tegen veel gesloten deuren aan. Door al je kennis door te geven, creëer je voor jezelf meer concurrentie. Maar daar hou ik geen rekening mee. Ik vind het veel belangrijker dat de ambacht niet verloren gaat, dat de kunde en kennis aan een nieuwe generatie worden doorgegeven. Zelf school ik mezelf ook nog steeds bij. Een ambacht staat niet stil en is een schakel tussen generaties. Dat vind ik er net zo mooi aan. Ik wil niet rigide vasthouden aan de oude techniek, maar sta open voor kruisbestuiving. De geschiedenis en de techniek blijven wel de basis. Je moet weten waar je vandaan komt, om te bepalen waar je naartoe gaat.”

www.mandenmakerijderatelaar.be

Geef een antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.