Een lichaam. Het is ons meest kostbare bezit. We hebben er maar één en het moet een leven lang mee. Maar soms overkomt ons iets: een aangeboren ziekte, een operatie, een verkeersongeval, onvruchtbaarheid. Ons lichaam kan het dan niet alleen en heeft hulp nodig. Hulp van iemand die zijn lijf een klein beetje wil delen. Erika, Kelly, Paul, Kimberly en Catharina schonken iemand het ontbrekende puzzelstukje. Een reportage over het engagement van haar doneren, bloed geven, naakt poseren, orgaandonatie en draagmoederschap. Aan het woord: Catharina, zij doneert haar haar.

redactie: Aline Vandevoorde

Think Pink

Catharina woont in een appartementsblok in Melle. Er klinkt een vrolijke stem in de hal. “Het is op het gelijkvloers!”, roept ze. Niet veel later in de deuropening een shetland sheepdog sheltie en een golden retriever. En Catharina. Kortgeknipt. We complimenteren haar met die look. “Dankjewel. Het is een nieuwe snit. 2 maanden geleden had ik nog lange lokken, maar ik doneerde ze aan Think Pink.” Een mooi engagement, dat vindt Catharina zelf ook. “Mijn beste vriend kreeg kanker toen ik in het middelbaar zat. De kanker was vrij agressief en het was al snel duidelijk dat hij zou sterven. We hadden toen veel gesprekken met elkaar over zijn situatie en zijn ziekte. In het ziekenhuis zag hij vaak meisjes die veel steun vonden in het dragen van een pruik. Toen besloot ik voor het eerst mijn haar te doneren. Ik heb mijn vriend ook beloofd dat ik dat mijn hele leven lang zou blijven doen, met hem in gedachten. De mama van een vriendin is ook gestorven aan kanker. Ook die vriendin zal net zoals ik haar haren altijd blijven doneren. Ondertussen heb ik het al drie keer gedaan. Het duurt wel even voor je haar lang genoeg is om het opnieuw af te knippen.”

Haar doneren

Of Catharina het moeilijk vindt om de schaar te zetten in haar lange lokken? “Nee, ik voel me erna altijd opgelucht, omdat ik weet dat ik er iemand mee help. Maar op het moment zelf brengt het wel wat emoties naar boven. Dan denk ik aan de mensen die ik aan kanker verloren heb en voelt het verlies opnieuw erg rauw. Toen ik onlangs mijn haren doneerde, bezocht ik nadien nog even de graven. Dat biedt me echt troost, want het leven voelt op zo’n momenten toch vaak heel oneerlijk aan.”

Mijn beste vriend kreeg kanker toen ik in het middelbaar zat. Ik beloofde hem dat ik mijn hele leven lang mijn haar zou doneren

“Ik weet dat ik met haren niemand kan terughalen en dat het geen ideale oplossing biedt”, vervolgt Catharina, “maar ik weet wel dat ik iemand een beetje kan ondersteunen. Dat ik het lijden wat draaglijker kan maken en dat een mooie pruik iemand een sprankeltje hoop kan bieden in een donkere tijd. Het kan enerzijds troost geven tijdens het ziekteproces, maar anderzijds kan het ook een boost betekenen voor het zelfvertrouwen als iemand in de fase van genezing nog niet kan genieten van een eigen volle haardos. Het maakt, denk ik, de stap naar acceptatie ook iets draaglijker. Dat vind ik erg waardevol.

Trots

Het is niet dat ik verwacht dat iedereen plots zijn haar begint af te knippen, maar ik heb het wel moeilijk met mensen die niet begrijpen hoeveel zoiets voor iemand kan betekenen. Zo kreeg ik ooit een opmerking van een vrouw die naast me in het kapsalon zat. De kapper vertelde haar dat ik enkele minuten ervoor nog lange haren had. Ik toonde vervolgens met trots mijn twee staarten. De vrouw zei stomweg dat lang haar veel mooier is. Ik vertelde haar dat ik het deed voor het goede doel, maar de vrouw bleef doordrammen en herhalen dat het een domme beslissing was. Daar schrok ik toch wel even van, maar ik laat het niet aan mijn hart komen. Ik vind het belangrijk dat ik dit voor iemand kan doen. Veel belangrijker dan een volle bos haar.”

Wie is Catharina De Rechter

  • Naam: Catharina De Rechter (26)
  • Regio: Melle
  • Studie: studente dierengeneeskunde
  • Burgerlijke staat: in een relatie
  • Hobby: zwemmen, fietsen en lange wandelingen maken met haar honden
  • Ze wordt stil van: Dierensnoeten. Dieren zien genieten van het mooie weer. De trouw, onschuld en onvoorwaardelijke liefde van dieren. Het enthousiasme van mijn hondjes net voor een wandeling. De extreme vreugde en wilde kwispelstaarten van Metis en Mango wanneer ik thuiskom. De geur van een lekker parfum. Een Harry Potter-film op een koude regendag met een dekentje, een tasje thee en Metis en Mango aan mijn voeten. Een boek lezen op terras in de zon. Mooie muziek. Een knuffel van mijn neefje en nichtje.

Geef een antwoord

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.