“mijn tekenkunst begint waar mijn fotografie eindigt”
Verstilling, verbinding en engagement in kunst en fotografie, door Ann-Sophie Deproost
Mijn idee. Door weloverwogen composities verschuift de aandacht van de kijker continu van de randen van het beeld naar haar centrum en van voorgrond naar diepte; om tussen al die uitersten steeds nieuwe lagen te ontdekken. Hoe zo’n beeld ontstaat en evolueert, vormt een van mijn belangrijkste drijfveren.
Mijn proces. Het trage proces, waarin toeval zich gaandeweg opstapelt, zorgt ervoor dat het kunstwerk steeds meer afstand neemt van zijn herkomst in de werkelijkheid en verandert in een mentaal beeld. Beelden balanceren zo tussen herkenbaarheid en vervreemding, waarbij fragmenten uit de realiteit worden bewerkt met flarden van gedachten.
Mijn onderwerp. Landschappelijke en stedelijke motieven dienen als vertrekpunt om thema’s aan te snijden zoals tijd, gelaagdheid, proces en herinnering. Elk beeld toont verstilde tijd.
Wat is je hoofd
meer
dan een
vluchtige plek
waar ontstaat
en verdwijnt
tussen de radars van de tijd.
Laat ze
vluchtig
en laat de wind
en laat je meevoeren
en vergeet ze.
Laat de tijd geduldig gedijen en
de seconden in je hoofd tikken
tot ze terug verdwijnen.
“Fragmenten uit de realiteit worden bewerkt met flarden van gedachten. De beelden balanceren tussen herkenbaarheid en vervreemding”
Wie is Ann-Sophie Deproost?
Ann-Sophie Deproost (°1989) studeerde Beeldende Kunst aan Luca School of Arts in Gent.
In haar werk combineert ze tekenen, grafiek, collage en analoge fotografie. Haar hybride beelden onderzoeken de grenzen tussen die verschillende media en reflecteren over tijd, herinnering en het (mentale) beeld.
De tekenkunst van Ann-Sophie begint waar haar fotografie eindigt. Haar zoektocht naar de grenzen tussen media vertaalt zich in een steeds hernieuwd experiment van chemische, mechanische, digitale en manuele bewerkingen. Deze bewerkingen variëren van fotografische technieken tot tekenen met uiteenlopende materialen. Ook de scanner heeft een centrale plek in het atelier, als een tweede camera die visuele lagen toevoegt aan het werk. Tot slot bepaalt de keuze van het papier – haar structuur, matheid en kleur – mee hoe het beeld een tactiele vorm krijgt. In tegenstelling tot de traditionele omgang met fotografie is elk beeld van Ann-Sophie dan ook uniek en wordt de beleving beïnvloed door de fysieke aanwezigheid in de tentoonstelling.
Instagram: @annsophiedeproost
