“Mijn opinie is dat ik niet over alles een opinie moet hebben”

 Carlo Siau

 

Redactie: Veerle Frissen, fotografie: Károly Effenberger

 

Vergelijkt zichzelf met…een ongeleid projectiel. “Ik bots tegen dingen aan en stuur mezelf telkens nieuwe richtingen uit. Er is zoveel dat me interesseert. Soms voel ik me een kameleon die zich aan allerhande situaties en mensen aanpast. Ik ben een andere persoon tijdens het uitgaan dan tijdens het lezen van een boek of het bijwonen van een operavoorstelling. Als ik me voorstel zeg ik de ene keer dat ik Musicologie studeer en de andere keer Kunstwetenschappen. Ach, zijn we niet allemaal contant bezig een CV te maken van onszelf?”

 

Hecht veel waarde aan…een stevig verbonden vriendengroep. “Ik heb niet de grootste vriendenkring op aarde, maar bij al mijn vrienden voel ik me wel op mijn gemak en kan ik mezelf zijn. Ik heb een woelige periode achter de rug. Mijn oma stierf en mijn opa strijdt tegen kanker. Vrienden helpen me om dingen te doorgronden die voor mezelf niet zo zelfsprekend zijn. Ze vinden me trouwens een optimist. Misschien is dat wel waar. Ik ga ervan uit dat alles echt beter wordt. Soms vraag ik me af of ik niet te vlug voorbij ga aan gevoelens of interne strubbelingen.”

 

Beweert dat…hij als homo weinig ongelijkheid ervaart. “Gelukkig heeft niemand ooit ‘vuile homo’ naar mij geroepen of mij in elkaar geslagen. Ik kan niet begrijpen hoe mensen tot zo iets in staat zijn. Het wij-zij denken maakt me bang. Onze wereld is er precies op gebrand mensen in verschillende kampen te stoppen. We moeten ons wapenen tegen discriminerend gedrag.”

 

Zegt niet dat…hij tot een minderheidsgroep behoort. “Vorige zomer was ik in een ‘homobar’ tijdens de Gentse Feesten. Dat was voor mij de eerste keer, want ik hou niet van feestjes voor 1 doelgroep. Een man sloeg er zijn vriendin op de poep om duidelijk te maken dat hij zeker geen homo was, terwijl niemand een poging had ondernomen om hem te benaderen. Tegen mij zei hij: ‘Ik vind het wel goed dat er bepaalde plekken zijn waar mensen zoals jij zich een keer goed kunnen laten gaan.’ Ik  was met verstomming geslagen. Er is duidelijk nog veel werk.”

 

Engageert zich voor…gelijkheid op het werk. “Als vakantiejob maakte ik schoon in ziekenhuizen. Er is blijkbaar een ongeschreven regel dat mannen niet mogen schoonmaken op de kamers van de materniteit. Ik stel me daar vragen bij. Volgens mijn zus die dezelfde job deed, heeft het te maken met intimiteit. Maar de borst geven is toch niet seksueel getint? Van een ziekenhuis verwacht je toch een vooruitstrevende houding. Van mij mag er trouwens in de grondwet staan dat vrouwen op café de borst mogen geven.”

 

Ligt wakker van…de opiniecultuur. “Mijn opinie is dat ik niet over alles een opinie moet hebben. Toch wordt er op sociale media verondersteld dat we onmiddellijk kunnen inpikken op elk debat. Ook op tv is er doorgaans weinig plaats voor nuance. Het is dramatisch om te lezen hoe ongefundeerd sommige argumenten op Facebook zijn.”

 

Treurt om…de banaliteit van tv-programma’s als De Mol of Temptation Island. “Als een gesprek op café stilvalt, begint men al gauw daar over. Ik kan er geboeid naar luisteren maar tegelijkertijd vraag ik me af: ‘Wanneer gaan we eindelijk eens vragen hoe het met elkaar gaat? Is er nog iets fenomenaals gebeurd in je leven de laatste tijd?”

 

Kijkt op naar…muzikanten of dansers die tot het uiterste gaan voor hun kunst. “Soms denk ik in mijn lessen musicologie: ‘Eigenlijk zou ik ook 8 uur per dag bezig moeten zijn met alles wat ik hier leer.’ Die wilskracht om je passie echt door te zetten bewonder ik mateloos. Iedereen heeft iets wat voor haar of hem werkt. En wat voor mij niet functioneert, zal dat voor een ander wel doen.”

 

Droomt van…een leven zonder planning. “Soms vind ik het leuk om 4u naar een opera van Wagner te luisteren. Dat is echt mijn tijd. Dan vind ik verstilling. Ik kan ook heel gelukkig zijn als ik mensen op straat tegenkom en we beslissen om spontaan een koffie te gaan drinken. Dat zijn spaarzame momenten die ik koester. Want hoe vaak doe je iets dat niet in je agenda staat? We zijn zo hard bezig met het opvolgen van onze planning dat het spontane uit ons leven verdwijnt.”

 

WIE IS CARLO SIAU?

 

• Carlo studeert Musicologie aan de Ugent. Daarvoor studeerde hij Taal- en Letterkunde. Hij is gepassioneerd door klassieke muziek en speelde 6 jaar piano. Recent heeft hij zich gestort op het schrijven van poëzie.
• Oorspronkelijk is Carlo afkomstig van Oudenaarde maar hij woont inmiddels 10 jaar in Gent en voelt zich een echte Gentenaar. Hij is 23 jaar.