Kunst
Ilse Popelier
“Beseffen dat alles met elkaar verbonden is en dat alles loopt zoals het moet lopen, is een rustgevende en relativerende manier van denken
‘SCAFFOLDING’
Beleven wat gebeurt tussen twee momenten is des te mooi. We leven nu eenmaal van ogenblik naar ogenblik en vergeten dat de tijd ertussen even belangrijk – volgens mij zelfs de mooiste tijd – is. Op deze doeken blijven alleen nog licht en schaduw over en de wind die erin speelt. Alles erachter is afgeschermd, het teveel aan prikkels weggenomen.
‘THE WAY TO MY PARENTS’
Beseffen dat alles met elkaar verbonden is en dat alles loopt zoals het moet lopen, is een rustgevende en relativerende manier van denken. Het laat toe dingen te aanvaarden zoals ze zijn. Wegen verbinden ons. Misschien inspireren tekeningen van auto’s die ergens naartoe rijden mij daarom enorm. Mensen naar elkaar op weg of op de terugweg. Rijden naar ergens. Noodgedwongen tijd vol mooie dingen.
CHEFS AT NOPI’
Betekenen is voor mij met passie dingen doen of maken. Ergens 100% voor gaan zodat de smaak, de compositie, de presentatie; zodat alles helemaal klopt en een ander er ten volle kan van genieten. Een boodschap meegeven in mijn werk is mijn engagement. En emoties oproepen. Troost, geluk, eenvoud, herkenning.
WIE IS ILSE POPELIER?
foto: Helena Verfaillie
Ilse Popelier (°1968) vertrekt in haar werk vanuit een waardering voor de eenvoud, het niets, hetgeen we meestal allemaal voorbijlopen. “Ik teken alles zoals ik het zie en ervaar, zonder het beeld te verfraaien; zo zie je een deel van een auto, windmolens in een polderlandschap, afval in een aanhangwagen … alles heeft zijn gelijke waarde in het werk. Het ene versterkt het andere. Er is maar ‘licht’ doordat er ‘duisternis’ is, ‘mooi’ omdat er ‘lelijk’ is, er is maar ‘iets’ doordat er ’niets’ is. Alles is even belangrijk.”