Ben jij eenzaam?

Waarom mensen die werken zonder collega’s zich niet eenzaam voelen

Redactie: Mattias Devriendt en Julie Goditiabois, Fotografie: Filip Erkens

STOP 4: WERKEN ZONDER COLLEGA’S IN DE WEIDE VAN ‘DIRTY DOGZ’

We verlaten de E40 en na enkele kleine baantjes minderen we gas en speuren we de wegmarkeringen af. De fotograaf spot het bordje: ‘Dirty Dogz’. We zijn er bijna. We volgen een klein landweggetje en komen aan op onze bestemming. Ik had veel geblaf verwacht, maar eigenlijk is het hier bijzonder rustig. Ik zie grote weides waarop groepjes uitgelaten honden aan het spelen zijn, een gebouw dat op een hondenpension lijkt en zelfs een winkel met hondenspullen. Niels begroet ons aan de ingang en geeft ons een korte rondleiding op het domein. “Mijn verloofde Eline baatte al voor wij elkaar leerden kennen het asiel vzw Animal Trust uit. Ik koesterde ook zelf al even de droom om met een uitlaatdienst te beginnen. Zo werd ‘Dirty Dogz’ geboren. Mensen kunnen hier ’s ochtends hun hond komen afzetten, zodat die zich hier eens goed kunnen uitleven. Op dinsdagen bieden we ook een uitlaatdienst aan. Dan haal ik de honden op met een busje om ze vervolgens onder toezicht te laten spelen op onze weides.”

“De interactie met honden is oprecht en ongedwongen”

 

Niels en Eline werken hier niet alleen, maar met een team van 2, binnenkort zelfs 3 medewerkers. Ben ik hier voor deze reportage dan wel aan het juiste adres? “Door de grootte van het domein zien wij elkaar niet zo vaak. Iedereen heeft hier ook zijn eigen taak, waardoor ik zo goed als altijd alleen werk. Ik focus me op het uitlaten van de honden van onze dagopvang en ons pension. Op een gemiddelde dag spendeer ik ongeveer 5 uur alleen op de weide met de honden.” Wat hij al die tijd dan doet? “Denk maar niet dat ik heel de tijd met mijn vingers zit te draaien. Ik wandel met hen rond op het domein, hou ze voortdurend in de gaten tijdens het spel en zorg er vooral voor dat de energie in de groep goed zit. Maar je hebt gelijk: in de winter beperkt mijn sociaal contact op het werk zich voornamelijk tot honden. In de zomermaanden baat ik bij goed weer onze hondvriendelijke zomerbar uit. Dat menselijk contact is dan welgekomen, na een eerder eenzame winter.”

Niels Van Eynden (37). Hondenuitlater bij het Gentse ‘Dirty Dogz’.

“Tijdens de winter beperkt mijn sociaal contact op het werk zich voornamelijk tot honden. In de zomermaanden baat ik een hondvriendelijke zomerbar uit. Dat menselijk contact is dan welgekomen”

Masker

Eenzaam: het woord is gevallen. Ik besluit door te vragen: ‘Vind je het dan een eenzame job?’ Niels denkt hier even over na. “Op dinsdagen is het soms wel een beetje eenzaam. Ik rijd doorheen Gent om alle honden thuis op te halen. De meeste van hun baasjes zijn niet thuis, en wanneer dat wel het geval is, blijft ook daar het contact eerder beperkt. Een vluchtige ‘hallo’ en op naar de volgende. Wanneer mijn busje vol is, rijd ik terug naar Melle. Ik spendeer een aantal uren met de honden, en begin dan – opnieuw alleen – aan mijn ronde om hen veilig thuis te brengen. Vroeger zou ik dat erg gevonden hebben, een dag waarop ik bijna niemand zie. Nu ik ouder ben, trek ik me dat minder aan. Ik hou van de vrijheid die deze job me geeft. Ik weet ook uit ervaring dat een ‘sociale’ job niet altijd zoveel beter is. 3 jaar geleden, voor ik met ‘Dirty Dogz’ begon, was ik vertegenwoordiger voor een bedrijf. Maar ik spendeerde toen dagelijks talloze uren alleen in de auto, steeds onderweg naar klanten. En als ik dan bij de klanten was, was het contact vluchtig en voelde het niet altijd even oprecht. Als verkoper zette ik een soort masker op. Nu heb ik dat niet meer. Honden zijn natuurlijk geen mensen, maar we hebben wel een fijne interactie. Als ik erover nadenk: ik heb echt de leukste job ter wereld.”