Actrice Idalie Samad

Idalie Samad: “Ik laat niet over mijn grenzen gaan”

Redactie: Nikkie Steyaert, fotografie: Lies Willaert

Ik ben Idalie Samad en als kind was ik verlegen. Mensen vinden dat gek, omdat ik nu actrice ben. Voor mij daarentegen is het een logische keuze. Als actrice kruip ik in de huid van een ander. Het is pas als ik als mezelf op het podium sta, dat ik me plots erg bewust word van mijn eigen persoon. Ook mijn onzekerheid, zeker die over mijn uiterlijk, komt voor velen als een verrassing. ‘Je kiest ervoor om op tv te komen, dan moet je jezelf toch heel goed voelen?’ Niets is minder waar.

Ik ben geen stresskip, maar sinds kort ervaar ik voor het eerst druk. Soms schrik ik ’s nachts wakker, omdat ik denk dat ik iets vergeten ben. Ik moet op dit moment veel ballen in de lucht houden. Ik wil een goede actrice zijn, een goede student, een goed lief, een goede dochter en een goede vriendin. Ik ben blij met wat er allemaal op mijn pad komt, maar het is soms overweldigend.

Tijdens mijn opleiding dramatherapie ben ik mezelf al vaak tegengekomen. Ik wil graag iets betekenen voor een ander, maar ik heb regelmatig last van het ‘imposter syndrome’. Dan vraag ik me af: wie ben ik om mensen therapie te geven? Ik heb ook vaak het gevoel dat mensen beter zijn of meer weten. Ik neem de waarheid sneller aan als die uit andermans mond komt, in plaats van te vertrouwen op mijn eigen weten en kunnen. Dat is mijn valkuil.

Mijn papa vluchtte 37 jaar geleden van Iran naar België. Hij kwam er op voor mensenrechten en democratie, zaken die in Iran tot op vandaag nog steeds niet aan de orde zijn. De dood van Masha Amini heeft dat opnieuw pijnlijk duidelijk gemaakt. Maar het is zijn levensmissie en hij zet zich er vanuit België nog steeds actief voor in. Natuurlijk heeft zijn parcours invloed op mij als persoon. Maar ik ben niet zo militant. Hij organiseert manifestaties, ik ben eerder een stille stem aan de zijlijn.

Inclusie is geen vinkje op een checklist. ‘Laten we maar iemand met een kleurtje nemen, voor de diversiteit’. Ik zie het jammer genoeg soms gebeuren. Voor mij gaat inclusie over het kijken naar ieders talent, los van alle andere zaken. Je roots zijn niet je volledige identiteit. Ook ik werd in een nieuwsartikel plots beschreven als een Iraans-Belgische actrice. Ik vond het best vreemd, want voor mijn personage was dat niet van belang. Waarom legt men daar de nadruk op? Mensen spreken toch ook niet over de Belgische actrice Ella Leyers?

Ik ben niet gelovig, maar dat betekent niet dat ik in niets geloof. Ik koester naastenliefde, eerlijkheid, rechtvaardigheid en gelijkwaardigheid. Ik heb zelfs een gelijkheidsteken op mijn schouder laten tatoeëren. Ook zelfwaarde en zelfrespect vind ik heel belangrijk. Mensen verwarren dat soms met zelfvertrouwen, maar voor mij staat dat er los van. Ik laat gewoon niet over mijn grenzen gaan. Een man die in het voorbijgaan op mijn poep slaat? Dat laat ik niet zomaar gebeuren.

Stilte brengt mij geen verstilling. Het kan nog zo stil zijn rondom mij, vanbinnen is het soms akelig luid. Ik kom tot rust door mijn gedachten uit te schakelen. Dat lukt goed wanneer ik schilder. Dan focus ik alleen op het canvas en de penselen in mijn hand. Wanneer ik mijn aandacht volledig richt op wat ik aan het doen ben, is er geen ruimte om te piekeren.

Wie is Idalie Samad?

• Idalie (27) is actrice, zangeres en zangleerkracht.
• Ze woont samen met een vriendin in Antwerpen en volgt momenteel een opleiding dramatherapie.

Idalie volgen? Surf naar haar Instagram.