Myriam De Meyer (33)

“Ik ben dankbaar voor de sociale steun, anders raak ik er niet”

Deze winter zitten veel mensen letterlijk in de kou, bang voor een te hoge energiefactuur. Maar dat betekent niet dat er geen warmte is. Natasja, Myriam en Mieke over gastvrijheid, doorzetten en zorgen voor elkaar.

Redactie: Nikkie Steyaert, fotografie: Sophie Callewaert

Mijn parcours

Myriam: “Ik ben op jonge leeftijd alleen gaan wonen. Ik kreeg een zoon, voor wie ik alleen zorgde, en moest rondkomen van een leefloon. De facturen stapelden zich op. Toen kwamen de deurwaarders aankloppen. Dat ze mijn spullen in beslag namen, daar kon ik mee leven. Maar op een dag namen ze het speelgoed mee van mijn zoontje, terwijl hij toekeek. Mijn hart brak. Op dat moment heb ik beslist: dit wil ik niet meer. Ik ben met collectieve schuldenregeling begonnen en heb mijn leven op orde gekregen. Maar het waren zware jaren. Ik had nergens geld voor en kon mijn kinderen niet geven wat ik wilde. Geen cadeautjes, geen uitstapjes, nooit eens een extraatje.”

Mijn droom

Myriam: “In het verleden werkte ik als poetsvrouw, maar door lichamelijke klachten moest ik stoppen. Via de VDAB kon ik anderhalf jaar geleden een zorgtraject beginnen bij de Kringloopwinkel, waar ik voor een vergoeding van 1 euro per uur wekelijks 19 of 21 uren aan de slag ga. Ik ben heel blij dat ik terug kan werken. Thuis voelde ik me vaak opgesloten, alleen tussen vier muren. Ik ben erg sociaal en heb menselijk contact nodig. Ik geniet van de babbeltjes met collega’s en het helpen van de klanten. Mijn droom is dat ik kan doorstromen naar maatwerk en hier aan het werk kan blijven.”

“Het moment waarop de deurwaarder het speelgoed van mijn zoon meenam, besliste ik: dit leven wil ik niet meer”

Mijn budget

Myriam: “Momenteel krijg ik financiële steun via verschillende instanties. Ik huur een sociale woning en krijg een ziekte-uitkering van de CM. Die uitkering wordt aangevuld met 25 euro leefloon per maand van het OCMW. Doordat ik leefloon krijg, mag ik ook wekelijks voor een bepaald bedrag boodschappen doen bij de sociale kruidenierszaak in Maldegem. Ten slotte heb ik ook recht op sociaal tarief, waardoor ik korting krijg op mijn energie- en gasfactuur. Ik ben heel blij met de steun, zonder zou ik er niet raken. Maar het is een dubbel gevoel. Ik kan me er slecht over voelen wanneer ik mensen hoor praten over de torenhoge eindfacturen die ze in de bus krijgen. Ze werken hard en kunnen amper de eindjes aan elkaar knopen. Dan sta ik daar wat ongemakkelijk, met mijn sociaal tarief.”

Mijn engagement

Myriam: “Ik heb het goed nu. Ja, ik koop soms speelgoed en kleren tweedehands, maar ik kan tenminste cadeautjes kopen. En wil ik mijn vier kinderen eens meenemen naar Plopsaland, dan kan dat. Ik ga echter nooit vergeten hoe het voelt om elke euro tien keer om te draaien. Ik zal dan ook proberen helpen, wanneer iemand uit mijn dichte omgeving financiële steun nodig heeft, zelfs al heb ik niet veel op overschot. Dat gebaar doet deugd, dat weet ik uit eigen ervaring.”