Engagement – Ondernemers met een missie
1. Floor Denil
Ik verkoop enkel wat ik zelf zou kopen
Redactie: Luna Rouges en Veerle Frissen, fotografie: Lies Willaert
Hoe ik onderneem Floor: “Ondernemen is uitproberen. Ik doe mijn eigen ding en geniet daarvan. Ik ben niet afhankelijk van een baas en voel me vrij om mijn eigen projecten uit te kiezen. Maar ondernemen gaat eveneens gepaard met onzekerheden. Het is ook genoeg geld verdienen om rond te komen en dat betekent soms opdrachten aannemen die ik liever niet zou doen. Ik heb dat een tijdje geprobeerd, maar gelukkig werd ik er niet van. Mijn antwoord was loslaten. Ik nam een halftijdse job aan als lesgever, zo herwon ik mijn keuzevrijheid.”
Mijn doelgroep is mee in mijn verhaal en voelt zich verbonden met mij
Mijn geheim Floor: “Ik zet in op persoonlijke connectie. Mijn klanten zien wie ze steunen, ze hebben het gevoel dat ze me kennen. Ik zit niet in een ivoren toren zoals Coca-Cola. Mijn cartoons zijn herkenbaar en gaan over het dagelijkse leven. Daarnaast hecht ik waarde aan duurzaamheid en produceer ik mijn kledinglijn lokaal. Ik zou nooit iets verkopen dat ik zelf niet zou kopen; ik wil me geen bedrieger voelen. Mijn doelgroep is mee in mijn verhaal en voelt zich daarom verbonden met mij.”
Hoe ik het verschil maak Floor: “Ik heb een kleine invloed, maar het is een invloed. Als bedrijf kan ik een verschil maken, zowel naar boven toe omwille van de keuze van mijn leveranciers als naar de klant. Ik geef de boodschap dat het niet oké is om je T-shirts aan te schaffen in multinationals zoals de Primark. ‘Maar jouw pulls kosten zoveel geld’, krijg ik soms te horen. Dan heb je het niet begrepen.”
Welke fouten ik maakte Floor: “Ik heb vooral spijt van zaken die ik niet gedaan heb. Ik heb niet genoeg fouten gemaakt, dus heb ik onvoldoende risico’s genomen. Af en toe kocht ik te veel stock aan, maar daar leerde ik uit. Ik kijk naar mijn evolutie. Door scherp te stellen op hoeveel meer ik heb verkocht dan de vorige keer in plaats van teleurgesteld te zijn over wat ik niet heb verkocht, veranderde mijn perspectief.”
Mijn ultieme tip Floor: “Neem het allemaal niet te serieus. Daarmee wil ik niet zeggen dat je dan maar eens goed op je bek moet gaan. Je hebt wel een plan nodig. Lukt het niet? Stel je doelen bij, je lost het wel op. En het voornaamste: wees blij met kleine overwinningen.”
2. Jervin Weckx – Bordel Borduur
Borduren is niet enkel voor vrouwtjes aan de haard
Redactie: Nikkie Steyaert, fotografie: Lies Willaert
Hoe ik onderneem Jervin: “Musical is mijn grote liefde, op de planken staan en mensen iets doen voelen. Door de coronacrisis viel dat volledig weg en zocht ik in de eerste plaats naar een ‘bezigheid’. Ik zag mijn moeder borduren en dacht: ik probeer het ook eens. Ik postte mijn kunstwerkjes op Instagram en al snel zat ik van ’s ochtends tot ’s avonds te borduren, voor vrienden en familie. Ik merkte hoeveel je ermee kon doen, eindeloze mogelijkheden, vrijheid en creativiteit. Borduren is niet enkel voor oude vrouwtjes aan de haard. Het hoeft niet altijd een bloemenpatroon te zijn. Stilaan kreeg ik het gevoel dat er meer inzat. In het midden van de meest onzekere tijden nam ik een sprong in het diepe. ‘Bordel Borduur’ was geboren.”
Ik hou van de ambacht van borduren. Het geeft mij rust in onze snelle maatschappij
Mijn geheim Jervin: “Het begin was stresserend: al dat geregel. Ik ben geen man van de administratie. Nu de opstart voorbij is en ik een goede boekhouder heb, kan ik me volledig focussen op hetgeen ik echt graag doe: creëren. Al moet je wel engelengeduld hebben. Het is uren en uren van handwerk, maar die tijd en liefde die erin kruipen, dat is waar de klanten voor betalen. Ik hou van de handeling van borduren, de ambacht en de kunst. We leven constant in versnelling, flitsend en digitaal. Dat handwerk geeft mij rust. Geen enkel stuk is hetzelfde. Het authentieke, het ‘bloed, zweet en tranen’, daar doe ik het voor.”
Hoe ik het verschil maak Jervin: “Het feit dat het een eenmanszaak is, zorgt ervoor dat ik er volledig achter sta, want ik heb alles zelf in handen. Mijn bedrijf weerspiegelt mij ook als persoon. Zo leef en koop ik zelf milieubewust, dat wilde ik dan ook graag doortrekken in ‘Bordel Borduur’. De verpakking is plasticvrij en de stoffen ecologisch. Ik durf ook wel eens een statement te maken met een geborduurd opschrift, omdat ik wil tonen wie ik ben en waar ik voor sta. Daarnaast werk ik samen met lokale ondernemers. Ik vind het leuk dat mijn bedrijf verder gaat dan mezelf en dat we kiezen voor eerlijke arbeid.”
Mijn dromen Jervin: “Als mijn bedrijf voldoende groeit, zou ik overwegen om het logistieke uit handen te geven. Want er komt zoveel meer bij kijken dan enkel de werkjes maken. Nu de musicalsector langzaam terug opstart, zal ik ook moeten leren beide te combineren. Maar ik ben gemotiveerd: er is ruimte in mijn hart voor twee passies, mijn agenda moet maar volgen. Al moet ik mezelf soms ook even tegenhouden. Omdat ik het zo graag doe, zou ik over mijn eigen grenzen gaan. Tijdens de kerstperiode werkte ik bijna 20 uur per dag. Dat is niet houdbaar, het is en blijft werk. Dat zal ik mezelf echter nog meerdere keren moeten vertellen. Ik ben nu eenmaal iemand die er altijd 200% voor gaat.”
3. Anne Nagels – RE°invented
Later kan gewoon nu zijn
Redactie: Veerle Frissen, fotografie: Boumediene Belbachir
Mijn geheim Anne: “Het plotse overlijden van mijn vader stemde me tot nadenken. Uit een aantal mooie kledingstukken van hem, maakte ik een minicollectie voor mezelf. Er zijn veel mensen in dezelfde situatie, niet alleen vanwege een overlijden, maar omdat ze van maat veranderen of bepaalde kledij ontgroeid zijn. Met sommige kledingstukken hebben mensen een band, en daardoor vinden ze het soms toch de moeite om ze te bewaren. In het begin werkte ik naast de vaste collectie ook nog op maat. Nu maak ik een vaste collectie en werk ik ‘made to order’. Alle stuks uit mijn eigen collecties kunnen bijbesteld worden. Daarnaast vind ik het belangrijk om voeling te houden met wat er rondom mij gebeurt. Ik ben blij dat ik naast mijn zaak nog lesgeef. Op school kom ik met een leefwereld in contact die steeds verder achter mij ligt. De jongeren stimuleren mijn creativiteit.”
Ondernemen is een gecontroleerde sprong wagen
Hoe ik onderneem Anne: “Ondernemen is uit de comfortzone stappen. Het is een gecontroleerde sprong wagen. Toch heb ik graag controle over hoe de dingen lopen. Daarom liet ik me begeleiden bij het uitschrijven van een ondernemingsplan en het bepalen van mijn doelgroep. De vrouwen die ik gedachten heb tijdens het ontwerpen kunnen elke leeftijd hebben, maar durven buiten de lijntjes te kleuren. Ze gaan op zoek naar ‘statement pieces’ als aanvulling voor de kledingstukken die ze al bezitten. Op Instagram post ik om die reden vaak styling video’s die laten zien hoe je mijn ontwerpen kan combineren met een gewone T-shirt of jeans.”
Hoe ik het verschil maak Anne: “Eerst en vooral koop ik geen nieuw geproduceerde stof, maar bijvoorbeeld wel overschotten van grote productieateliers of ‘deadstock’, stoffen die geproduceerd werden voor ontwerpers, maar nooit zijn gebruikt. Daarnaast werk ik voor sommige stuks samen met ‘De Welvaertkapoen’, een sociaal atelier in Molenbeek. Daar stoomt men mensen klaar voor de Belgische arbeidsmarkt. Omdat bijna alle kledingproductie in het buitenland plaatsvindt, komen die mensen uiteindelijk niet terecht in de mode-industrie, terwijl sommigen er echt talent voor hebben. Ik hoop ooit zo iemand in dienst te nemen. Het lokale vind ik sowieso erg belangrijk, net zoals transparantie over de kost-en verkoopprijs en door wie en waar een kledingstuk gemaakt wordt. Veel mensen staan er niet bij stil dat kledij nog één van de weinige producten is die door mensenhanden gaan. Het is een ambacht en dat vraagt respect, ook voor dat T-shirt van 2 euro dat je in een impulsieve bui kocht.”
Welke fouten ik maakte Anne: “Als leerkracht spreek ik niet graag over fouten. Ik heb heel veel geleerd en ik kan alleen maar verbeteren. Soms had ik iets beter anders aangepakt, maar dan was ik er misschien later tegenaan gelopen.”
Mijn ultieme tip Anne: “Ga er gewoon voor! Mijn papa heeft kanker gekregen en is overleden. Toen heb ik beseft dat later ook gewoon nu kan zijn en dat het geen zin heeft om je dromen uit te stellen. Als je een idee hebt, doe het, maar laat je begeleiden. Durf mensen aanspreken, stel vragen, wees nieuwsgierig. Bijna iedereen is bereid om te helpen.”
