“Ik heb geleerd om de ander ook aan het woord te laten”

Lisa Deroo

Redactie: Veerle Frissen, fotografie: Károly Effenberger

VERGELIJKT ZICHZELF MET…een tol. Mijn mama is airhostess. Omdat mijn zus Luna en ik vaak alleen zijn, leerden we al op jonge leeftijd om onze plan te trekken. Ik kook bijvoorbeeld vaak en ben over het algemeen heel zelfstandig. Precies zoals een tol. Die draait ook zelfstandig op 1 dun puntje. Bovendien zijn mijn ouders gescheiden. Ik ben meer bij mijn mama dan bij mijn papa. Dat komt omdat mijn papa vroeger een tijdje samenwoonde met mijn opa en dat klikte wat minder door het leeftijdsverschil. Er waren bepaalde gewoontes die niet overeenstemden en die het samenwonen moeilijker maakten. Nu woont mijn papa terug alleen en zie ik hem vaker. Ik heb een heel goede band met hem, zelfs beter dan met mijn mama.

KIJKT OP NAAR… haar familie. Mijn tante en nonkel studeerden beiden verder en mijn mama heeft 6 jaar Latijn gevolgd. Ik vind dat knap en zou graag dezelfde weg op gaan. Ik ben ambitieus, weet wat ik wil en heb hoge verwachtingen van mezelf. Dit is momenteel mijn plan: eerst studeren en een goede job, daarna een huis en kinderen.

BEWEERT DAT…ze makkelijk verbinding met anderen maakt. Ik raak snel aan de praat met iemand, ook als ik die persoon niet ken. Over het algemeen heb ik weinig problemen met andere mensen. Pas op, ik kan wel eens een lastig karaktertje zijn. Dan durf ik iets teveel de overhand te nemen. In de lagere school was dat een groot struikelblok, maar nu ik ouder word, kan ik beter doseren. Ik heb geleerd om de ander ook aan het woord te laten.

ZEGT NIET DAT…het leven altijd een feest is. Op mijn 16^de ging ik door een moeilijke periode. Ik wist eigenlijk niet zo goed wat er scheelde. Ik geraakte niet meer op school en toen we de dokter opzochten, barstte ik in tranen uit. Zij sprak over ‘symptomen van een depressie’. Mijn goesting in het leven was ver weg. Wat mijn taken voor school betrof, was het ‘nu, straks en nooit’. Elke keer stelde ik mijn werk verder uit. Soms begon ik te wenen. Op die momenten vroeg ik mij af: ‘Waarom? Waarom moet dat nu?’ Er was geen onmiddellijke oorzaak, al vermoed ik dat het te maken had met mijn mama. Ze moet veel reizen voor haar job en ik miste haar. Plots kwam dat precies allemaal samen en werd het te zwaar voor mij. Nu gaat het weer beter. J

LIGT WAKKER VAN…mensen die op straat moeten leven. In de krokusvakantie reisde ik met mijn gezin naar Toronto, Canada. Het was er erg koud en het sneeuwde voortdurend. Telkens als we ons door de stad bewogen, zagen we daklozen in de sneeuw zitten. Ik werd daar stil van. Hier in Poperinge zie je dat natuurlijk niet. Mama heeft uitgelegd dat het in Canada niet hetzelfde is als hier. Ze hebben er bijvoorbeeld geen OCMW. Mijn zus en ik kregen van haar wat centen om een man te helpen die ons aansprak. In warme openbare plaatsen zoals stations worden daklozen de deur gewezen, maar door die meneer geld te geven voor een koffie kon hij zich toch even opwarmen in een McDonald’s. Dat gaf me een goed gevoel.

KAN IEDEREEN AANRADEN…om anderen minder te bekritiseren. Hier op school krijg je direct opmerkingen als je er een beetje anders uitziet. Leerlingen die een uitgesproken eigen stijl hebben en echt zichzelf durven te zijn: daar heb ik veel respect voor. Dat is zeker niet evident. Als iemand kritiek geeft op mij of op mijn beste vriendin, probeer ik me er niet teveel van aan te trekken.

GELOOFT DAT…iedereen gelijk behandeld moet worden. Gelijkheid tussen mannen en vrouwen vind ik heel belangrijk. Hier op school zit dat vrij goed, maar bij oudere generaties is het nog een probleem. Vrouwen hebben in de loop der jaren veel meer rechten verworven maar toch zijn mannen vaak dominanter. Ik hoop dat dat in de toekomst verder positief zal evolueren.

HEEFT RESPECT VOOR…mensen die geloven, ook al ben ik zelf niet gelovig. Mijn grootmoeder woont elke week de mis bij, start elke maaltijd met een gebedje en voedde me gelovig op. Maar ze kan daar wel wat opdringerig in zijn. Geloven is een persoonlijke keuze. Verplichten is sowieso een slecht idee.

DROOMT ERVAN OM…arts te worden in een ziekenhuis, misschien zelfs chirurg. Ik zie nog wel of ik het aankan, maar wil het zeker proberen.

WIE IS LISA DEROO?

• Lisa is 16 jaar en zit in haar 4^de jaar Wetenschappen aan het Sint-Janscollege in Poperinge. Ze houdt van reizen en paardrijden en oefent voor haar brommerrijbewijs. Ze heeft 1 zus Luna van 13 jaar die in het 2^e jaar Moderne zit op dezelfde school.
• Haar mama is airhostess, haar papa is arbeider in de metaalindustrie. Lisa’s ouders zijn gescheiden en zij en haar zus wonen het grootste deel van de tijd bij hun mama en haar nieuwe vriend.