Moses Mund: “Elke dag Zoom ik met mijn ouders”

ZOOMT ELKE DAG MET zijn ouders. “Ik ben zelf afkomstig van Montreal, Canada. Mijn ouders wonen daar nog steeds. Elke dag om half zes Belgische tijd bel ik met hen, meestal een uurtje. Zij zitten dan steevast aangekleed te wachten op mijn telefoontje. Ik vind het belangrijk om tijd aan mijn ouders te besteden.”

IS JALOERS OP het concept verstilling. “Ergens stil bij  staan, gewoon reflecteren en aan introspectie doen, is een typisch christelijk begrip. Verstilling is op zich geen vreemd concept, maar het wordt gewoon niet benoemd in het jodendom. Als ik eerlijk ben; op dat punt ben ik een beetje jaloers op het christendom. Want zo’n stiltemoment is iets dat, wanneer je er een beetje je weg in vindt, heel veel kan losschudden. Het behoort niet tot mijn cultuur, maar ik vind het wel een mooi element.”

DROOMT VAN een wereld waar mensen zonder angst of reserves met elkaar kunnen praten. “Niet iedereen moet uniform zijn. Integendeel: liefst is iedereen anders. Sommige mensen horen dat niet graag, maar diversiteit is verrijkend. Dat is mijn grote droom: met mensen die anders zijn toch gewoon samen kunnen leven. Het is een universele droom, en daarom wel herkenbaar.”

ZOEKT VERBINDINGIN de synagoge. “De synagoge is veeleer een leefruimte dan een gebedsruimte. Het is een tweede thuis, waar wij eten, drinken en dansen. Op de sabbat breng ik er veel tijd door om verbinding te zoeken met geloofsgenoten. Een schouderklopje, eens vragen hoe het met iemand gaat … dat doe ik graag. Veel mensen hebben daar nood aan. Ik kijk extra uit voor de zwakkeren binnen onze kleine gemeenschap. Als ik iemand zie die zich afsluit, probeer ik hem of haar uit dat kleine hokje te halen.”

IS GEBETEN DOOR onderwijs. “Mijn job als inspecteur en adviseur in het Joods-Orthodoxe onderwijs is mijn grote passie. Ik ben graag bezig met het samenstellen van programma’s en het moderniseren van curricula. Mijn job is mijn hobby. Ik kan urenlang achter de computer zitten of me in boeken verdiepen, in die mate zelfs dat ik vergeet te eten of te drinken. Het onderwijs blijft me boeien. Ik sta binnen de Joods-Orthodoxe gemeenschap bekend als iemand die graag moderniseert, al is dat misschien een groot woord. Het gaat niet altijd over de inhoud, maar evengoed over de vorm en de methodiek. ‘Hoe bied je het aan?’ Daarmee bezig zijn, vind ik geweldig.”

STREEFT NAAR harmonie. “Enerzijds ben ik godsdienstig, maar anderzijds leef ik ook een gewoon leven waarin ik doe zoals iedereen. Dat is op zich voor mij een beetje ‘schizofreen’, bij gebrek aan een beter woord. De grote uitdaging voor mij luidt: hoe breng ik alles samen? Hoe creëer ik een kader waarin alles harmonisch kan samenvloeien? Ik vermoed dat dat ook in andere godsdiensten een topic is. Vaak hoor je dat men het heeft over de ‘verschillende hoeden’ die iemand in zijn of haar leven op zet. De uitdaging zou volgens mij moeten zijn dat je geen verschillende hoeden nodig hebt. Dat alles gewoon onder 1 hoed past. En als dat niet zo is, dan is het werk met jezelf nog niet rond.”

LIGT WAKKER VAN het conflict tussen Israël en Palestina. “Mijn vader is een oorlogskind. Dat maakte dat er in mijn kindertijd in ons gezin elke sabbatmaaltijd spontaan wel eens iets over de oorlog werd verteld. Het was wekelijkse kost. Om nu, 70 à 80 jaar later, zoiets mee te maken: dat schudt me wakker. Natuurlijk is het zeer ingewikkeld om een objectief perspectief te hebben in deze zaak. Misschien kan dat als buitenstaander wel, maar ik heb 20 kleinkinderen in Israël, dus ik kan onmogelijk niet betrokken zijn.”

HOUDT VAN studeren. “Toen ik heel jong was, heeft mijn vader de Britannica gekocht. Dat was vroeger de hemel van de encyclopedieën. Op een gegeven moment kwam er een Junior Britannica uit. Mijn vader kocht heel de set. Die mocht niet in de woonkamer staan, maar wel in de slaapkamer waar ik uren doorbracht. Ik heb die encyclopedie from cover to cover doorgelezen.”

HEEFT BEWONDERING VOOR multiperspectiviteit. “Ik heb grote bewondering voor mijn baas, inspecteur-generaal Lieven Viaene. Hij is echt een rolmodel. Als geen ander weet hij professionaliteit en menselijkheid samen te smelten, ogenschijnlijk zonder moeite. Ook Didier Pollefeyt bewonder ik. Hij is hoogleraar theologie bij KU Leuven en zijn grote dada is de holocaust. Het feit dat iemand vanuit een zeer omlijnd geloof zo bezig is met het erkennen en waarderen van andere geloofsgemeenschappen, zegt veel. Hij hecht veel waarde aan die multiperspectiviteit.”

Redactie: Thijs Dely, fotografie: Károly Effenberger

Wie is Moses Mund (58)?

• Is gehuwd, heeft 8 kinderen en 30 kleinkinderen.
• Geboren in Montreal (Canada), woont in Antwerpen.
• Is Joods-Orthodox